Życiodajny oddech Tao

Przedmowa do wydania polskiego
autorstwa Jana Glińskiego

Nie jesteśmy istotami cielesnymi, mającymi duchowe przeżycia, ale istotami duchowymi, doświadczającymi cielesności.

Tymi słowami Pierre’a Theillarda de Chardin kończyłem w 2016 r. przedmowę do pierwszego wydania polskiego dzieła Mistrza Ly – „Nowe odczytanie taijiquan” Podróż między materialnością a duchowością”. Mistrz Wu zabiera nas również w taką podróż, a podczas niej wehikułem jest qigong.

W tym roku mija dokładnie 10 lat, od kiedy latem 2014 roku uczestniczyłem po raz pierwszy w tygodniowych warsztatach prowadzonych przez Mistrza Wu w niedalekiej Szwecji, zachęcony wcześniejszymi lekturami jego artykułów i książek.

Na przestrzeni kilku dziesięcioleci miałem już okazję pobierać nauki u paru azjatyckich mistrzów, wywodzących się z tradycyjnych linii dyscyplin, określanych obecnie mianem qigongu. Sytuowali oni zwykle jego początki w taoistycznych praktykach, rzadko wspominając o ich jeszcze wcześniejszych, szamańskich korzeniach. Mistrz Wu był jedynym, którego miałem szczęście poznać, który w tak klarowny i logiczny sposób uzasadniał, że to właśnie chiński szamanizm był prawdziwym źródłem praktyk qigongu, a także klasycznej medycyny chińskiej.

W czasie moich podróży i związanych z nimi lektur zetknąłem się z szamańskimi praktykami innych starych kultur nie tylko w Azji, ale i w obu Amerykach czy Afryce. Słowa „szaman”, „szamański” kojarzyły mi się z tamtymi obszarami i dopiero Mistrz Wu uzmysłowił mi, że chiński szamanizm i chiński szaman nie są tym samym, czym jest, na przykład, najbardziej chyba u nas rozpowszechniony (i często strywializowany) obraz praktyk syberyjskiego szamana. Specyfika chińskiego szamanizmu przewija się wielokrotnie w tej książce, zwłaszcza w rozdziale 6 i warto się z nią zapoznać.

Od czasu pierwszego spotkania, miałem okazję uczestniczyć w innych warsztatach Mistrza Wu, a także – co najbardziej sobie ceniłem – w indywidualnych lekcjach i rozmowach. Praktyka pod jego kierunkiem jest doprawdy czymś wyjątkowym, ponieważ pozwala zbliżyć się do autentycznych fundamentów qigongu.

W czasach, kiedy qigong jest coraz bardziej zawężany do „gimnastyki chińskiej” – z różnych przyczyn, od ideologiczno-politycznych w Chinach, po współczesne zachodnie trendy marketingowo-medialne – Mistrz Wu przypomina nam, że chodzi w nim przede wszystkim o harmonijne połączenie się z uniwersalną energią wszechświata, owocujące nie tylko zdrowszym i szczęśliwszym życiem na co dzień, ale także – a może przede wszystkim – prowadzące do własnego duchowego rozwoju, łączącego nas z Tao.

Co ciekawe, praktyczne i sprawdzone przez tysiąclecia techniki samorozwoju, jak zawarty w tej książce opis ćwiczeń tzw. Qigongu Pięciu Igieł, nie muszą być bardzo skomplikowane ruchowo i są łatwe do wykonania praktycznie dla każdego. Ich prostota jest jednak pozorna, a efekty głębokie, o czym każdy przekona się po ich uważnym powtórzeniu przysłowiowych „dziesięć tysięcy razy”.

Z wielką wdzięcznością dla Mistrza Wu za przekazywaną wiedzę przedstawiam więc polskie tłumaczenie tej wyjątkowej książki, lojalnie ostrzegając, że może ona wytrącić Was z utartych ścieżek myślowych codziennego życia, ale i przez to odmienić je na lepsze…

Jan Gliński Fundacja Dantian
Rok Drewnianego Smoka