Postawa wyjściowa (wuji) jest analogiczna do postawy wyjściowej formy Starego Stylu Yang Taiji Quan z tym, że ręce zwisają swobodnie wydłuż ciała z wnętrzami dłoni skierowanymi w stronę ud. 

W szczególności:

• Stopy ułożone są równolegle, skierowane na wprost przed siebie
• Kolana lekko ugięte, skierowane są w tę samą stronę co palce stóp
• Około 60% ciężaru ciała na piętach
• Cofamy lekko część szczytową kości krzyżowej co powoduje zmniejszenie krzywizny lędźwiowej oraz lekkie wysunięcie do przodu kości ogonowej
• Cofamy lekko stawy biodrowe aby zwiększyć odczucie przeniesienia ciężaru w stronę pięt
• Rozluźniamy w dół mięsnie klatki piersiowej oraz pleców i ramion
• Wargi stykają się,  zęby również
• Koniec języka dotyka dziąseł tuż nad zębami
• Cofamy lekko stawy szczęk co powoduje uczucie zwiększenia pionowości głowy od karku do szczytu czaszki (uczucie „zawieszenia” głowy na niewidocznej nici)
• Wzrok skierowany jest poziomo w stronę horyzontu, bez skupiania na otaczających obiektach
• Linia pionowa postawy łączy szczyt głowy, kość ogonową oraz punkt rzutu środka ciężkości miedzy piętami
• Oddychamy przez nos, swobodnie, płynnie i regularnie 

Szukamy w tej postawie rozluźnienia (w sensie taiji) oraz spokoju. Oddychamy swobodnie, utrzymując postawę przynajmniej przez minutę.